Κατάντια

Όντως το κυκλοφοριακό εντός των τειχών δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Αλλά ας ξεκινήσω από αυτό.

Χθες έξω από το σπίτι μου είχε αυτά τα αυτοκίνητα (και υποτίθεται πως μένω σε δρόμο που δεν έχει εύκολη πρόσβαση)

1 στους 6 είναι κάτοικος... Οι αναλογίες αυτές είναι ενδεικτικές και στην γενικότερη κίνηση εντός των τειχών.

Συνεχίζω με μια φωτογραφία που πήγα να τραβήξω ενώ ήμουν για βόλτα και είδα πως κάποιος από τα γειτονικά μπαρ, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το αρχαιολογικό χώρο σαν σκουπιδότοπο.

η τουρίστρια στο βάθος πρέπει και αυτή να φωτογραφίζει το χάλι μας... Δεν ντρέπεστε βρε λίγο; Από την Παλιά Πόλη δεν ζείτε, σεβαστείτε την επιτέλους!

Η περιήγηση μου συνεχίζεται στην πολύπαθη πλατεία πίσω από την εκκλησία του Αγίου Φανουρίου. Εκεί βλέπω τις λαμαρίνες που είναι πλέον αρχαιολογικό κειμήλιο από μόνες τους, μιας και μπήκαν προσωρινά πριν από πολλά χρόνια για να καλύψουν το χάλι που άφησαν το μνημείο. Εδώ είμαστε πλέον σε τριτοκοσμικές καταστάσεις...

...τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; την τεράστια λακκούβα που πέφτουν σωρηδόν οι τουρίστες το καλοκαίρι γιατί κοιτούν προς το τζαμί (ο Αλλάχ να το κάνει...) και θαυμάζουν την υπέροχη αισθητική της σκαλωσιάς και της λαμαρίνας. Δίπλα ακριβώς, οι μολόχες σου δημιουργούν την αίσθηση της εξοχής, ιδιαίτερα τώρα που έχουν αρχίσει και τα φίδια να ξυπνούν και να σουλατσάρουν στο χώρο... Το καλοκαίρι που ξεραίνονται, σου θυμίζουν πως δεν πρέπει να ξοδεύεις νερό παρά μόνο αν πιάσει φωτιά. Και μιλώντας για φωτιά, η περιοχή έχει και ένα καμμένο κτήριο, τον Φάρο και την μέρα που πέρασα είχε πιάσει φωτιά (μικρή ευτυχώς) μια κουζίνα. Η πυροσβεστική ήρθε μια ώρα μετά, λόγω δυσκολίας πρόσβασης, ενώ την φωτιά είχαν σβήσει οι περίοικοι. Κάποια αυτοκίνητα έκλειναν και πάλι τον δρόμο.

Μιλώντας για κλείσιμο δρόμου, δείτε και αυτό, τους κάφρους που αφήνουν το αυτοκίνητο τους όπου βρουν, χωρίς να ενδιαφέρονται αν κλείνουν δρόμους ή όχι...