Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ερείπια!

κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.

Εικόνες από την καταστροφή που έγινε σήμερα το πρωί στην Παλιά Πόλη, πίσω από την Πυθαγόρα, σε μια παλιά εγκαταλειμμένη αποθήκη του ΤΑΠΑ. Απαραίτητη η προγραμματική σύμβαση για να γίνουν τα αυτονόητα, η συντήρηση δηλαδή της περιουσίας του δημοσίου για να μην μας πλακώσει.

Θα επανέλθω σύντομα με λεπτομερές άρθρο σχετικά με τα ακίνητα του ΤΑΠΑ και του δημοσίου που έχουν μένει ερείπια εξαιτίας της αδιαφορίας και της έλλειψης κονδυλίων...

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Τα γαϊδουράκια τουλάχιστον είναι συμπαθητικά..

Σήμερα έβρεχε και ως συνήθως στην υπέροχη ευνομούμενη αυτή πόλη που ζούμε δεν υπήρχε καμιά κυκλοφοριακή συμφόρηση.... Αστειεύομαι φυσικά, όπως θα καταλάβατε, γινόταν και πάλι της κακομοίρας. Κάποιοι κύριοι που θα δημοσιεύσω το νούμερο του αυτοκινήτου τους, γιατί πρόκειται για αναίσθητους, αποφάσισαν να κλείσουν τη έξοδο στα Πλατανάκια, όπως μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε από τις παρακάτω φωτογραφίες.

Ημουν φορτωμένος με το ποδήλατο και δεν μπορούσα να περάσω παρά μόνο αν το ξεφόρτωνα, και το κουβάλαγα πάνω από το τοιχίο του πάρκου. Δεν με ενόχλησε όμως αυτό, καθότι τόσα χρόνια μάθαμε πια να ζούμε μέσα στα γαϊδούρια (όχι τα τετράποδα, αλλά τα τετράτροχα). Αυτό που πραγματικά με εκνεύρισε ήταν πως οι τουρίστες που προσπαθούσαν να περάσουν με το καροτσάκι των παιδιών, δεν μπορούσαν και έπρεπε και αυτοί να το κουβαλήσουν πάνω από το τοιχίο.



κατά την άφιξη δε του οδηγού (και συνοδηγού) του μεσαίου οχήματος, διαμαρτυρήθηκα για το κλείσιμο του δρόμου, εισπράττοντας, όπως το περίμενα ειρωνική αδιαφορία. Μαζί με τον περιπτερά συνεχίσαμε να τον επιπλήττουμε καθότι αδιαφόρησε για την πρόσβαση των πεζών όπως είπα παραπάνω και φυσικά τον αποκάλεσα γαϊδούρι, όπως του άξιζε. Ο συνοδηγός ήρθε να μου ζητήσει και τα ρέστα, έφυγε όμως μόλις είδε πως δεν υπήρχε περίπτωση να βρει δίκιο στην ανοησία του φίλου του...

(για τυχόν απορίες, φυσικά και είχα καλέσει πριν από όλα αυτά την δημοτική αστυνομία να έρθει με γερανό να τους μαζέψει, αλλά δεν πρόλαβε που να πάρει...)

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

μικρή ανασκόπηση 2010

Το πρώτο κρύο, έφερε και πάλι το πρόβλημα της κίνησης και των αυτοκινήτων μέσα στα τείχη. Λίγο το λασκάρισμα των φυλάκων, λίγο το γεγονός πως ακόμα οι περιβόητες μπάρες δεν έχουν μπει, παρά τις διαβεβαιώσεις κατά καιρούς ότι “την άλλη εβδομάδα ξεκινάμε” κάνουν την προοπτική της χειμερινής περιόδου δυσοίωνη και πάλι. Αγαπητοί φίλοι στον Δήμο, θα τελειώσει και η σύμβαση αυτής της εταιρείας, θα μείνουμε χωρίς φύλαξη και πάλι και μετά θα αναρωτιέστε ξανά γιατί γκρινιάζουμε...

Καλά όλα αυτά με την προγραμματική σύμβαση και τις επισκευές των ακινήτων, τις επιδοτήσεις προς επισκευή κτλ., η καθημερινότητα όμως είναι που προβληματίζει τον μέσο κάτοικο, που εξακολουθεί να ακούει το μπαρ με τα ηχεία έξω που βαράνε να μην επηρεάζεται καθόλου από νόμους και διατάξεις, τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα να του κλείνουν ακόμα την δίοδο προς το σπίτι του παρά τις σαφείς οδηγίες των υπευθύνων του Δήμου. Ούτε και να έχουν το φουγάρο του εστιατορίου στο παράθυρό τους. Αλλά δεν φτάνει να έχουμε νόμους, πρέπει και να εφαρμοστούν. Δυστυχώς για άλλη μια φορά φέτος, μπορεί ο δήμος να είχε κάθε καλή διάθεση, το θέμα κόλλησε πάλι στην εφαρμογή εξαιτίας της ασάφειας και των παραθύρων του νόμου.

Φυσικά και δεν είναι όλοι οι κάτοικοι άγιοι, αλλά δεν μπορούν να φορτώνονται την επιβάρυνση των άλλων δραστηριοτήτων πάνω τους, ενώ μόνο σε αυτούς εξαντλούνται οι διατάξεις του νόμου από μια επισκευούλα στο σπίτι μέχρι την κλασσική ετήσια ταλαιπωρία του σήματος εισόδου.

Δεν ξέρω ποιός θα είναι ο επόμενος δήμαρχος, σίγουρα όμως θα με βλέπει συχνά και πάλι, αυτήν την φορά όμως περισσότερο πιεστικό από πριν, μιας και οι αρμοδιότητες του νέου Δήμου με την ισχύ της προγραμματικής σύμβασης θα του δίνουν την δυνατότητα να εφαρμόσει αυτό που πρέπει.

Για να μην αδικώ τον νύν αντιδήμαρχο, κ. Λ. Καραγιάννη, από όσα είδα μέσα στο γραφείου του, από τις συζητήσεις και τα συμβούλια των αρμοδίων υπηρεσιών, ήταν εξαιρετικά δραστήριος. Είμαι σίγουρος πως το πράγμα “κολλούσε” κάπου άλλου. Αυτό μας μένει να βρούμε και να λύσουμε αν θέλουμε καλύτερη την Παλιά Πόλη.

Το πρόβλημα είναι πάλι κατά την γνώμη μου στην πολιτιστική μας νοοτροπία. Μόλις κατανοήσουμε τι είναι αυτό που έχουμε, τότε μόνο θα κάνουμε και αυτό που πρέπει...