Μιλώντας για φωτιές, κάποιες φορές είναι δύσκολο να δεις από που μπορεί να σου έρθουν. Το καημένο το πλατάνι, καθόταν ήσυχο στην γωνιά του τόσα χρόνια, μέχρις ότου είδε την περιοχή τριγύρω του να σφύζει από ζωή. Πελάτες, κόσμος και αποτσίγαρα... Τι να πούμε τώρα, το μεγάλο τασάκι έχουμε συνηθίσει να είναι ο δρόμος...
Το καημένο το δεντράκι, όπως κάθε πλατάνι που σέβεται τον εαυτό του είχε κάνει μια κουφάλα από κάτω όπου είχαν μαζευτεί αρκετά ξερά χόρτα. Έτσι άρχισε να καίγεται. Περίεργη ήταν η φωτιά του όμως, από μέσα, χωρίς να φαίνεται κάτι, παρά μόνο όταν είχε πυρώσει σαν καμίνι όλο το εσωτερικό δέντρο. Τότε το πήραν χαμπάρι οι γείτονες του. Αλλά ήταν μάλλον αργά. Δυό ώρες κάναν οι πυροσβέστες να το σβήσουν, τέτοιο καμίνι από μέσα ήταν. Ο καιρός θα δείξει αν την γλιτώσει ή όχι. Εύχομαι μόνο γιατί είναι κρίμα να χαθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας ελεύθερα, επώνυμα ή ανώνυμα. Προσβλητικά σχόλια για οποιονδήποτε που δεν συνοδεύονται με αποδεικτικά στοιχεία θα αφαιρούνται. Δείξτε τον καλύτερο σας εαυτό!